به نقل از: چراغ هاي رابطه http://www.nosratdarvishi.com/article.aspx?id=378

دكتر اميد مسعودي

  وب‌نويسي چه به صورت يادداشت شخصي و چه به صورت اطلاع‌رساني فرد براي جمع باشد، مانند هر شيوه ارتباطي ديگر بايدها و نبايدهايي را پيش روي وب نويس قرار مي‌دهد.

‌ حفظ هويت وبلاگ‌نويس به حفظ حرمت‌هاي اخلاقي جامعه وابسته است چراكه رعايت و حفظ ارزش‌ها و بايد‌ها و نبايدهايي كه فرهنگ بر يك جامعه حاكم كرده از سوي افرادي كه مي‌خواهند با هويت مشخص در آن به اطلاع‌رساني بپردازند، به صورت آگاهانه و خودانتخابي اجرا مي‌شود و اين مساله به گونه‌اي نيست كه‌ترس از قانون بخواهد آن را پيش روي وب‌نويس قرار دهد. اين در حالي است كه اغلب وبلاگ‌هايي كه با نام مستعار يا بدون اسم هستند كمتر به خط قرمزهاي اخلاقي توجه دارند.

 وبلاگ‌نويسان ممكن است زماني كه وارد فضاي مجازي مي‌شوند تمايلي به ابراز نام و هويت خود نداشته باشند. اما فضاي مجازي نيز همانند شبكه‌هاي واقعي ارتباطات به گونه‌اي است كه اگر افراد بخواهند در آن داراي ارتباطات وسيع گسترده و سالمي‌ باشند، ناچارند هويت واقعي خود را ابراز كنند.

 بدون شك افرادي كه در جهان واقعي زندگي مي‌كنند،‌ مقداري از آداب و رسوم و رفتار‌هاي خود را به جهان مجازي منتقل مي‌كنند. بنابراين اين مساله كه وبلاگ‌نويسان بخواهند در نقدهاي خود به هتاكي ديگران بپردازند، در جامعه‌ واقعي هم ديده مي‌شود و طبيعتا نبايد از فضاي مجازي انتظار داشت كه همه‌ي افراد در آن سالم باشند.

 بايد با برخي ساز و كار و قواعد جهان مجازي و آموزش كاربران، اجازه نداد كه افراد فضاي مجازي را هم مانند واقعيت‌هاي اجتماعي آلوده كنند.